Λένε ότι ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου, σίγουρα τα κατοικίδια γενικά είναι  ένας πολύτιμος φίλος για το παιδί. Η συντροφιά ενός κατοικίδιου για το παιδί είναι πολύ σημαντική, καθώς το βοηθά στην συναισθηματική του ανάπτυξη κι εξέλιξη, στην κατανόηση του κύκλου ζωής, στην κοινωνικοποίηση και στην αίσθηση ασφάλειας κι αποδοχής που προσφέρει ένα ζωάκι.

Ένα κατοικίδιο αποδέχεται το παιδί όπως είναι, αποδέχεται τη συντροφιά του και την έκφραση των συναισθημάτων του προς αυτό και είναι πάντα παρόν, κάτι που κάνει το παιδιά να νιώθει ασφάλεια κι αποδοχή. Αυτό βοηθά το παιδί να αναπτύξει μια πολύ όμορφη σχέση μαζί του, που χαρακτηρίζεται από ανιδιοτελή αγάπη και δοτικότητα, με αποτέλεσμα να γίνουν αχώριστοι φίλοι!

Τα παιδιά αναπτύσσουν μια μοναδική επικοινωνία με τα κατοικίδιά τους, κατανοούν την κατάσταση στην οποία βρίσκονται κάθε στιγμή, βλέπουν την ανταπόκριση των κατοικίδιων τους στα δικά τους καλέσματα και η όλη συμβίωση συμβάλει στην κατανόηση και των δικών τους συναισθημάτων, κάτι που τα βοηθά να εξελιχθούν.

Μια ακόμα πολύ σημαντική παράμετρος είναι ότι τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να παρατηρήσουν τον κύκλο της ζωής του ζώου τους, από τη γέννηση μέχρι το γήρας και τον θάνατο. Η φυσική ροή των πραγμάτων περνά το παιδί μέσα από διάφορα στάδια τα οποία περιλαμβάνουν χαρές αλλά και λύπες, όπως στην περίπτωση που το ζωάκι ασθενήσει ή φύγει από τη ζωή. Ωστόσο, αν και σκληρό μάθημα, είναι ιδιαιτέρως χρήσιμο, ειδικά αν γίνει σωστή διαχείριση από τους γονείς.

Η ύπαρξη ενός κατοικίδιου βοηθά το παιδί να κοινωνικοποιηθεί, να βρει σύντροφο στο παιχνίδι κρατώντας το σε καλή φυσική κατάσταση, καθώς επίσης το βοηθά στη σταδιακή ανάληψη ευθυνών.

Σε αυτό το σημείο είναι σημαντικό οι γονείς να δώσουν στο παιδί να καταλάβει, πως η απόκτηση κατοικίδιου είναι μια σοβαρή υπόθεση και όχι ένα καπρίτσιο της στιγμής. Για να αναπτυχθεί σωστή και υγιής σχέση ανάμεσά τους και να επιτευχθούν οι παραπάνω στόχοι, πρέπει να καταλάβει το παιδί ότι ένα κατοικίδιο έχει συγκεκριμένες ευθύνες, τις δικές του ανάγκες, πρέπει να το σέβονται και να μη το αντιμετωπίζουν σαν ένα από τα παιχνίδια τους.

Οι ευθύνες που θα δοθούν στο παιδί, πρέπει φυσικά να αντιστοιχούν με την ηλικία του. Δεν χρειάζεται, για παράδειγμα, το παιδί να πηγαίνει βόλτα το σκύλο, μπορεί όμως να οριστεί υπεύθυνο να βλέπει αν το ζωάκι του έχει αρκετό νερό ή να του βάζει φαγητό τις προκαθορισμένες ώρες. Αυτή η διαδικασία θα βοηθήσει το παιδί να κατανοήσει τις ανάγκες του ζώου και θα το κάνει να το σεβαστεί και να νιώσει υπεύθυνο γι’ αυτό, δημιουργώντας βάθος και ουσία στη σχέση τους, κάτι που μπορεί να λειτουργήσει σαν οδηγός για τις μετέπειτα σχέσεις που θα αναπτύξει.

Η κατάλληλη ηλικία για την απόκτηση κατοικίδιου είναι μετά τη συμπλήρωση τριών ετών, καθώς το παιδί αυτονομείται και είναι σε θέση να ικανοποιήσει τόσο κάποιες δικές του ανάγκες όσο και να αναλάβει μέρος της υπευθυνότητας ενός ζώου. Αξίζει να μπείτε σε αυτή τη διαδικασία, να βάλετε στην οικογένεια όποιο ζωάκι αποφασίσετε σε συνεννόηση με το παιδί και να δείτε το παιδί σας να «ανθίζει» μέσα από αυτή τη σχέση.