Η στιγμή που οι γονείς θα χρειαστεί να αποχωριστούν το παιδί τους για λίγες ημέρες, έτσι ώστε να πάνε μια εκδρομή ή ένα ταξίδι, αργά ή γρήγορα έρχεται και είναι συνήθως δύσκολη ή έστω κάπως αμήχανη κι αγχωτική. Πρόκειται για μια διαδικασία που δυσκολεύει όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, καθώς καθένας από την πλευρά του έχει τη δική του ανασφάλεια. Αν, όμως, όλα γίνουν με τη σωστή προετοιμασία, τότε σίγουρα οι ημέρες του αποχωρισμού του παιδιού από τους γονείς θα κυλήσουν ομαλά και θα είναι αρκετά εποικοδομητικές για όλους.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η κατάλληλη ηλικία για τον πρώτο αποχωρισμό του παιδιού από τους γονείς είναι από τα 2.5 χρόνια και πάνω, καθώς νωρίτερα το παιδί έχει αναπτύξει το άγχος του αποχωρισμού, αφού νιώθει ασφάλεια και εμπιστοσύνη όντας διαρκώς με τη μητέρα του. Αντιθέτως, ένα παιδί που έχει ξεκινήσει τον παιδικό σταθμό, έχει μάθει να περνά κάποιες ώρες χωρίς τους γονείς του, έχει δει πως μετά τον αποχωρισμό έρχεται πάντα το σμίξιμο και έχει αναπτύξει φιλίες και μια κοινωνικότητα που δεν απορρέει από το οικογενειακό του περιβάλλον.

Καλό είναι πριν αφήσουν οι γονείς το παιδί στους παππούδες για αρκετές ημέρες, να έχει προηγηθεί ένα ολιγοήμερο διάστημα, δοκιμαστικό, έτσι ώστε να μην πέσει στα βαθιά ούτε το παιδί αλλά ούτε και οι παππούδες που, όπως είναι λογικό, θα αγχώνονται για το πώς θα πάρει το παιδί αυτή την αλλαγή. Αν τα παιδιά μάλιστα έχουν ήδη αναπτύξει επαφή με τους παππούδες, κάνουν πράγματα μαζί και περνούν καλά, τότε η όλη διαδικασία θα είναι πιο εύκολη.

Σημαντικό είναι επίσης να εξηγήσετε στο παιδί για πόσο θα λείψετε, που θα πάτε και λίγο πολύ τι θα κάνετε εκεί, έτσι ώστε να έχει μια εικόνα τόσο για το που βρίσκεστε, κάτι που θα το κάνει να νιώσει μεγαλύτερη ασφάλεια, αλλά κυρίως για να ξέρει πότε ακριβώς να περιμένει ότι θα επιστρέψετε. Είναι σημαντικό να τους πείτε ότι θα έχετε μια τακτική επαφή μαζί του τηλεφωνικά, μια φορά την ημέρα, η οποία όμως θα διατηρηθεί έτσι, πλην εκτάκτων περιπτώσεων, καθώς διαφορετικά αν είστε όλη την ημέρα στα τηλέφωνα, το παιδί θα αναπτύξει μια αίσθηση ανασφάλειας, καθώς θα απορροφήσει το δικό σας άγχος. Το ίδιο ισχύει και για τη στιγμή του αποχωρισμού. Φροντίστε να είναι σύντομη και στοργική αλλά όχι συναισθηματικά φορτισμένη, γιατί αν το παιδί δει εσάς σε αυτή την κατάσταση, σκεφτείτε πόσο θα τρομάξει το ίδιο που δεν έχει την ωριμότητα να καταλάβει ότι είναι μια προσωρινή κατάσταση, κατά την οποία όλα θα πάνε καλά.

Φυσικά, θα πρέπει να δώσετε και κάποιες κατευθυντήριες γραμμές στους παππούδες σχετικά με το πρόγραμμα του παιδιού, τις διατροφικές του συνήθειες, αυτά που πρέπει να κάνει αλλά και αυτά που δεν πρέπει. Επιπλέον, δεν θα ήταν κακή ιδέα να φτιάξετε παρέα όλοι μαζί ένα προγραμματάκι με δραστηριότητες που μπορεί να κάνουν μαζί όσο θα λείπετε, έτσι ώστε να έχει το παιδί κάτι να περιμένει, πέρα από τη δική σας επιστροφή.

Σίγουρα, το να αφήσει ένας γονιός το παιδί του για κάποιες μέρες είναι μια περίεργη διαδικασία, που σε πολλούς προκαλεί άγχος, ακόμα και τύψεις, όμως είναι κάτι απολύτως φυσικό, που μπορεί να συμβεί και με τον σωστό χειρισμό να πάνε όλα καλά. Το παιδί θα πάρει πολύτιμα μαθήματα από αυτή τη διαδικασία, θα αναπτύξει την αυτοπεποίθηση του και την ανεξαρτησία του, αφού θα μάθει να τα φέρνει βόλτα και χωρίς εσάς παρόντες, ακόμα και αν το περιβάλλον του είναι απόλυτα προστατευμένο. Η γιαγιά κι ο παππούς θα κάνουν εξαιρετική δουλειά άλλωστε, όπως έκαναν και με εσάς, και αν το κακομάθουν και λίγο… μη τους κακιώσετε.